این پرسشی است که در ذهن بسیاری وجود دارد. به ویژه این روزها که کم‌کم همه خود را «رایانش ابری»کار می‌خوانند. برای بهره‌برداری سوار بر موج روزافزون «رایانش ابری» شده و راه‌کار «مجازی‌سازی» خود را تغییر نام می‌دهند.

بسیاری مجازی سازی را با رایانش ابری یکسان می‌دانند که این اشتباهی بزرگ است. مجازی‌سازی معمولاً به عنوان یکی از فناوری‌های پایه‌ای رایانش ابری است (گرچه می‌توان از آن استفاده نکرد.) تفاوت اساسی بین ابر و مجازی‌سازی این است که هدف ابر خودکارسازی در اختیار گرفتن منابع است (این به هر سه نوع زیرساخت، بستر و نرم‌افزار به عنوان سرویس بر می‌گردد) و هدف مجازی‌سازی بهینه‌سازی استفاده از منابع است. شما می‌توانید (همانگونه که بسیاری از فراهم‌کنندگان سرویس‌های ابری اینگونه می‌کنند) مجازی‌سازی  را به عنوان پایه‌ای برای ساخت یک ابر بکار ببرید ولی الزامی نیست. جدول زیر بیانگر برخی از تفاوت‌های این دو است:

برای تشخیص اینکه آیا سرویس «رایانش ابری» خوانده شده، آیا واقعاً ابری هستند یا تنها ادعای  «رایانش ابری» کرده‌اند، پیشنهاد می‌کنم تعریف ارایه شده توسط مؤسسه ملی استاندارد و فناوری آمریکا  از رایانش ابری را اینجا بخوانید(نسخه PDF)؛ به ویژه قسمت «پنج ویژگی اساسی» آن را و هرجا ادعایی مبنی‌بر رایانش ابری دیدید، بررسی کنید که آیا این ویژگی‌ها همراه سرویس ارایه شده وجود دارند و یا تنها از نام  «رایانش ابری» بهره‌برداری شده است.

آقای میلاد خواجوی هم چندی پیش در ستون «رایانش ابری» خود در عصر ارتباط مطلبی خواندنی  نام «رایانش ابری مجازی‌سازی نیست» نوشته‌اند که خواندن آن را هم توصیه می‌کنم.

اگر می خواهید بار دیگر که مطلبی نوشته شد، آگاه گردید. عضو خوراک (feed) این بلاگ شوید.