کاربرانی که DOS را به یاد دارند، می‌دانند که در آن سیستم نام فایلها حداکثر ۸ کاراکتر به علاوه سه کاراکتر برای پسوند تعیین کننده نوع فایل می‌توانست باشد. در یونیکس و همچنین گنو-لینوکس طول نام یک فایل می‌تواند تا ۲۵۵ کاراکتر باشد. استفاده از ۲۵۵ کاراکتر برای نامیدن یک فایل می‌تواند توصیف دقیق و کامل و مناسبی از فایل را در خود داشته باشد. اما شیفته آن نشوید. در‌واقع ایده خوبی خواهد بود که نام فایل را کمتر از ۸۰ کاراکتر در نظر بگیریم. زیرا این معادل عرض معمول یک ترمینال است و نام یک فایل بهتر است بتواند در یک سطر قرار گیرد. البته این یک نظر مشورتی است، نه التزام. آزادی توصیف فایل با بیش از ۲۰۰ کاراکتر از آنِ شماست، اما عاقلانه از آن استفاده کنید.
