دوست عزیزی دارم  که زمانی خیلی با هم معاشرت داشتیم .

یک روز از من انتقاد کرد و گفت مهدی تو فلان اخلاق بد رو داری. حسابی برآشفته شدم چون از کودکی از اون رفتار خاصی که اشاره می‌کرد بیزار بودم.

در جواب شاکی شدنِ من گفت: ببین مهدی تو اون اخلاق رو دوست نداری، میدونی که بده، و نمی‌خوای اون رو داشته باشی، ولی اینها تضمین نمی‌کنه که اون اخلاق روواقعا  نداشته باشی.

گاهی ما خبر بدی می‌شنویم، خبر جنایت، ظلم، و اینکه از اون خبر منزجر یا آشفته می‌شیم رو به حساب این میگذاریم که خودِ ما از اون بدی و پلیدی بَری و منزه هستیم…. صدالبته به شکل ناخودآگاه.

به این گزاره دقت کنید:

من بر علیه ظلم توییت کرده‌ام پس ظالم نیستم.