اینم یه تجربه پراکنده دیگه!
همین‌طور که احتمالا میدونید من به چندتا چیز علاقه مندم: تولید محتوا، آموزش و حرف زدن. از در کنار هم قرار گرفتن این موارد، به این نتیجه رسیدم که بهتره شروع کنم به ساختن ویدیوهایی از چیزهایی که خوشحالم میکنه. یه بخش از ساختن ویدئو، ضبط صداست که اینجا سعی میکنم در موردش حرف بزنم.
قبل از شروع بگم که ضبط صدا اصلا کار آسون و کم هزینه‌ای نیست و یافته‌های من جزء کم هزینه ترین روش‌ها برای ضبط صداست.
برای ضبط صدای با کیفیت به چندتا چیز نیاز داریم:
– یه میکروفن خوب: برای گرفتن صدای شما
– یه کارت صدای با کیفیت: برای تبدیل صدای آنالوگ به دیجیتال
– یه محیط مناسب: محیط کم سر و صدا و بدون نویز
– یه نرم‌افزار ویرایشگر: برای ویرایش صدای ضبط شده
انتخاب میکروفن و کارت صدا برای ضبط
اگه سری به بخش میکروفن‌های دیجی کالا بزنید میبینید که قیمت‌ها از چه قراره و اگه یه سر به جمهوری بزنید بیشتر حساب کار دستتون میاد. حالا بعد از اینکه یه میکروفن حرفه‌ای خریدید تازه باید یه کارت صدای حرفه‌ای هم بخرید که بتونه اون میکروفن رو روشن کنه چون استاندارهای میکروفن‌های حرفه‌ای کلا با اون چیزی که حداقل من تا قبلش دیده بودم خیلی فرق داره. هزینه کارت صدا رو هم میتونید خودتون سر انگشتی با توجه به قیمت میکروفن در بیارید که به نظرم امروز هزینه حدود ۲ میلیون خواهیم داشت که به نظرم برای یه کاری که آدم رو خوشحال میکنه خیلی هزینه زیادیه.
راه حل مشابه چیه: اول اینکه بریم سراغ میکرفون‌های حرفه‌ای که خروجی صدا دیجیتال داشته باشن یعنی خروجی usb بدن. این باعث میشه که نیاز به کارت صدا هم مرتفع بشه چون کارت صدا توی میکروفن جاسازی شده. بعد از تحقیق متوجه شدم که یا باید برم سراغ هدست‌های گیمینگ که بتونم میکرفون با کیفیت داشته باشم یا باید برم یه سری میکروفن هایی که برای پادکست‌ها و ویدئو کست‌ها استفاده میشه رو پیدا کنم
راه حل مشابه دوم چیه: اینه که شما از یه voice recorder حرفه‌ای استفاده کنید چیزهایی که مثلا شرکت zoom یا tascam تولید میکنن. اینها خیلی خوب هستن اما برای ویدئو همیشه یه دردسر جدید به اسم همزمان کردن صدای ضبط شده و ویدئو رو بوجود میارن که کم دردسری نیست.
با توجه به این موارد خرید میکروفن usb برای من بهتره و با در نظر گرفتن تحقیقاتی که کردم یکی ازبهترین میکروفن ها blue yeti هست که خب پس از مشقات بسیار گفتم یدونه از ممالک کفر برام آوردن
محیط مناسب
مساله محیط حتی پیچیده تر از مساله انتخاب میکروفن هست. چون یه محیط ساکت عملا خیلی کم گیر میاد و ساختن اتاق سکوت به شدت پر هزینه است. فرض کنید که توی این اتاق حتی نباید یه فن کار کنه! نباید انعکاس صدا از در رو دیوار وجود داشته باشه. و همین باعث میشه که اگه بخواید یه اتاق کوچک رو هم اتاق سکوت بکنید باید ده‌ها میلیون تومن خرج کنید.
راه حلی که من پیدا کردم این بود که بیام اول در زمان سکوت صدا ضبط کنم و از اکثر منابع نویز از نظر فیزیکی دوری کنم. دوم اینکه بیام یه چیزی به نام جrecording booth درست کنم که یه جعبه کوچک عایق صوتی شده است که به مقدار قابل توجهی نویز محیط رو کم میکنه و از رسیدن انعکاس‌های نامناسب صدا به میکروفن جلوگیری میکنه. عکس مراحل انجام این کار رو میتونید اینجا ببینید. هزینه تولید این جعبه هم حدودا ۶۰ هزار تومنه که بیشترش مربوط به جعبه پلاستیکیه
نرم افزار ویرایشگر
من به پیشنهاد اهل فن از نرم افزار audacity استفاده میکنم که نرم افزار متن باز و خوبیه. حالا راه‌حلهای تحت ویندوز دیگه‌ای هم احتمالا وجود داره که من ازش خبر ندارم
پیشنهاد برای مطالعه
پیشنهاد میکنم که پست‌های جادی(۱، ۲ و ۳) رو در مورد نحوه ضبط کردنش ببینید و لذت ببرید.
نکته اضافه
برای کیفیت بهتر ضبط شما معمولا نیاز به پاپ فیلتر یا پ گیر دارید که خب در مجموع بهتون هزینه تحمیل میکنه. من پاپ فیلترم رو با یه کارگاه خیاطی«از اینایی که روش گلدوزی میکنن» و یه جوراب زنونه به قیمت ۵ تومن درست کردم.
نوشته ضبط صدا به روش من اولین بار در تجربه های پراکنده پدیدار شد.
