منبع اصلی نوشتار زیر در این لینک قرار دارد

نحوه‌ی سوار کردن پارتیشن‌ها با استفاده از UUID

سوار کردن پارتیشن با UUID

با وجود آنکه پارتیشن‌های ساخته شده در زمان نصب توزیع‌های مختلف گنو/لینوکس به صورت خودکار سوار می‌شوند بعد از عمل نصب لازم است بقیه آن‌ها را به صورت دستی سوار کنید. در اینجا سوار کردن پارتیشن‌ها و اضافه کردن آن‌ها به فایل fstab برای سوار شدن خودکار را با استفاده از عدد یکتای آن‌ها آموزش خواهیم داد.

هر کدام از روش‌های سوار کردن پارتیشن‌ها مزایای خاص خود را دارد. به عنوان مثال uuid یا عدد یکتای پارتیشن‌ها با توجه به اینکه منحصر به یک پارتیشن است می‌تواند در بسیاری از مواقع بهترین گزینه باشد چرا که در این روش دیگر اولویت هارد دیسک شما و نحوه‌ی قرار گیری آن در سیستم مهم نیست، همچنین با اضافه یا کم کردن پارتیشن یا دیسک شناسه‌ی پاریشتن شما تغییری نخواهد کرد و طبیعتاً روند راه‌اندازی سیستم با اختلال مواجه نخواهد شد. uuid یک پارتیشن، زمانی که فرمت و یا ریسایز می‌شود تغییر می‌کند در نتیجه مراقب باشید زمانی که پارتیشن‌هایی که مربوط به راه‌اندزای سیستم است را دستکاری می‌کنید عدد مربوط به uuid جدید را در فایل‌هایی مورد نیاز برای راه‌اندازی (ماننند فایل پیکربندی گراب و یا fstab) وارد کنید.

فرم استاندارد استفاده از دستور mount برای سوار کردن یک پارتیشن به سبک زیر است:

mount -t type device dir

این فرم برای سوار کردن پارتیشن با استفاده از UUID به این صورت است:

mount -t TYPE -U YOUR_PARTITION-UUID PATH/TO/MOUNT

عبارتی که بعد از ‎-t می‌آید در بردارنده‌ی نوع پارتیشن است. هرچند نوع پارتیشن در بسیاری از مواقع به صورت خودکار شناسایی می‌شود و حتی نیازی به این متغییر نیست با این حال داشتن اطلاعاتی در این زمینه می‌تواند به ما در سوار کردن صحیح‌تر یک پارتیشن کمک کند. انواع فایل‌سیستم‌های پشتیبانی شده در این زمان عبارتند از:

dfs,affs, autofs, cifs, coda, coherent, cramfs, debugfs, devpts, efs, ext, ext2, ext3, ext4, hfs, hfsplus, hpfs, iso9660, jfs, minix, msdos, ncpfs, nfs, nfs4, ntfs, proc, qnx4, ramfs, reiserfs, romfs, squashfs, smbfs, sysv, tmpfs, ubifs, udf, ufs, umsdos, usbfs, vfat, xenix, xfs, xiafs

توجه داشته باشید coherent، sysv و xenix با هم برابرند و در آینده xenix و coherent حذف خواهند شد و در عوض آن‌ها sysv مورد استفاده قرار خواهد گرفت. از هسته‌ی نسخه ۲٫۱٫۲۱ نوع ext و xiafs دیگر وجود ندارد. پیش‌تر usbfs با عنوان usbdevfs شناخته می‌شد. لازم به ذکر است لیست واقعی فایل‌سیستم‌های پشتیبانی شده، به هسته‌ی سیستم شما بستگی دارد. برنامه‌ی mount از زیرنوع‌های فایل‌سیستم‌ها نیز پشتیبانی می‌کنند.
هر پارتیشن یک عدد یکتا دارد که شما می‌توانید آن را با دستور زیر به دست آورید و آن را به جای YOUR_PARTITION-UUID در خط فوق قرار دهید:

# blkid
/dev/sda1: LABEL="root" UUID="709cc6ff-37a8-4dd8-a7bf-d6a624d278eb" TYPE="ext4"
/dev/sda5: LABEL=" VIDEO" UUID="D6C0BD60C0BD478F" TYPE="ntfs"
/dev/sda6: LABEL="TEMP" UUID="7E983394983349C3" TYPE="ntfs"
/dev/sdb1: UUID="fa6f1219-9dad-4fae-bb75-b14440ff0821" TYPE="swap"
/dev/sdb5: LABEL="DOWNLOADING" UUID="0A38AF1F38AF0931" TYPE="ntfs"
/dev/sdb6: LABEL="OTHER" UUID="D044B24F44B23854" TYPE="ntfs"
/dev/sdb7: LABEL="AUDIO" UUID="FE98B6E098B6969D" TYPE="ntfs"
/dev/sdb3: UUID="6bb73a36-1694-44d4-87e4-8794f0976b11" TYPE="ext4"

به عنوان مثال پارتیشن ریشه‌ی من دارای عدد یکتای ۷۰۹cc6ff-37a8-4dd8-a7bf-d6a624d278eb است و از نوع ext4 می‌باشد.

PATH/TO/MOUNT هم نقطه‌ی اتصال نامیده می‌شود و محتویات پاریتشن مورد نظر بعد از سوار شدن از این مسیر در دسترس می‌باشد. لازم به ذکر است که این مسیر بایستی از قبل ساخته شده باشد در غیر این صورت سوار شدن پارتیشن با مشکل مواجه خواهد شد. برای ساخت یک مسیر کافیست از دستور mkdir استفاده کنید. به عنوان مثال برای سوار کردن پارتیشن با برچسب VIDEO در مثال بالا کافیست دو دستور زیر را اجرا کنید:

# mkdir -p /media/AV
# mount -t ntfs -U D6C0BD60C0BD478F /media/AV

 چگونه fstab را ویرایش کنیم؟

نمونه‌ای از دو خط در فایل fstab برای سوار کردن دو نوع پارتیشن ext4 و NTFS به نقاط / و /media/AV را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید. توجه داشته باشید گنو/لینوکس به بزرگی و کوچکی حروف حساس است به عنوان مثال مسیر ‎/media/AV با مسیر ‎/media/Av و یا مسیر ‎/media/av  متفاوت است.

\"UUID\"

<file system>
این فیلد فایل‌سیستم یا بلوکِ مربوطه، برای اتصال را نشان می‌دهد. برای یک اتصال معمولی، این قسمت حاوی لینک به فایل‌سیستم موردنظر برای اتصال می‌شود. برای نمونه ‎ /dev/cdromیا ‎/dev/sda1 یا عدد یکتای پارتیشن.

<dir>
این فیلد نقطه‌ی اتصال را مشخص می‌کند. برای پارتیشن swap بایستی آن به عنوان none مشخص شود (پارتیشن‌های swap عملاً مانت نمی‌شوند). به یاد داشته باشید نقطه‌ی اتصال بایستی از قبل ساخته شده باشد. با استفاده از دستور mkdir می‌توانید آن را ایجاد کنید.

<type>
این فیلد نوع فایل سیستم را شرح می‌دهد. هسته‌ی لینوکس از تعداد زیادی از فایل‌سیستم‌ها پشتیبانی می‌کند. swap مشخص می‌کند که این فایل یا پارتیشن برای swapping مورد استفاده قرار گرفته است. ignore باعث می‌شود که این فیلد نادیده گرفته شود.

<options>
این فیلد گزینه‌های اتصال را به فایل‌سیستم پیوند می‌دهد. گزینه‌ها را می‌توان توسط کاما در کنار هم قرار داد (بدون فاصله). این فیلد حداقل حاوی نوع اتصال می‌شود . برای دیدن گزینه‌های در دسترس (فایل‌سیستم‌های non-nfs) صفحه‌ی man مربوط به mount را مشاهده کنید.

<dump>
این فیلد فرمان dump را مورد استفاده قرار می‌دهد. dump یک ابزار پشتیبان‌گیری است. اگر فیلد پنجم خالی باشد مقدار صفر بازگردانده می‌شود و در نتیجه dump گرفتن پشتیبان از پارتیشن مربوطه را الزامی نمی‌داند و این‌کار لغو می‌شود. توجه کنید که ممکن است dump به صورت پیش‌فرض بر روی سیستم شما نصب نباشد.

<pass>
این فیلد برنامه‌ی fsck را برای تعیین اینکه کدام فایل‌سیستم در هنگام راه‌اندازیِ سیستم بررسی شود مورد استفاده قرار می‌دهد. فایل‌سیستم ریشه بایستی بالاترین الویت (یعنی عدد ۱) را برای بررسی شدن داشته باشد. بقیه فایل‌سیستم‌ها در صورتی که نیاز به چک کردن آن‌ها در حین راه‌اندازی سیستم را دارید می‌توانند مقدار ۲ را به خود بگیرند. فایل‌سیستم‌هایی که عدد ۰ را به خود اختصاص داده‌اند بررسی نمی‌شوند. فایل‌سیستم‌های موجود در یک درایو‌ به صورت ترتیبی مورد بررسی قرار می‌گیرند ولی فایل‌سیستم‌های موجود در درایو‌های مختلف به صورت موازی با هم بررسی می‌شوند. اگر این فیلد یعنی فیلد ششم خالی رها شود و یا مقداری برابر با صفر داشته باشد fsck فرض را بر این قرار می‌دهد که این فایل‌سیستم نیازی به بررسی ندارد.

اکنون درک بهتری از این خط در ذهن شما وجود دارد. به عنوان مثال برای اضافه کردن یک پارتیشن کافیست با دستور blkid عدد یکتای آن را به دست آورید و با فرم زیر در ابتدای خط بنویسید:

UUID=YOUR_PARTITION-UUID

سپس نقطه‌ی اتصال را در صورت وجود نداشتن با دستور mkdir بسازید. و در ادامه بعد از ایجاد یک فاصله آن مسیر را اضافه کنید:

UUID=YOUR_PARTITION-UUID /PATH/TO/MOUNT

در قدم بعدی نوع و گزینه‌ی اتصال (defaults در بسیاری از مواقع ) را مشخص کنید و در نهایت مقادیر لازم برای چک شدن و گرفتن پشتیبانی را در آخر خط اضافه کنید.

UUID=YOUR_PARTITION-UUID /PATH/TO/MOUNT TYPE OPTIONS 0 0

بعد از راه‌اندازی مجدد سیستم، پارتیشن‌های موجود در fstab سوار خواهند شد. اما اگه قصد سوار کردن آن‌ها را در این زمان دارید با استفاده از دستور زیر تمام آن‌ها را به نقاط اتصال خود متصل کنید. بعد از سوار شدن پارتیشن‌ها از طریق همان مسیرها به اطلاعات آن‌ها دسترسی خواهید داشت.

# mount -a

\"ارسال



برچسب ها : , , , , , ,