پارامترهای مختلفی را می‌توان در هنگام بوت به کرنل لینوکس فرستاد. با استفاده از این پارامترها می‌توان به کرنل اطلاعاتی در مورد پارامترهای سخت‌افزار داد. طول پارامترهای ارسالی به کرنل باید حداکثر ۲۵۵ کاراکتر باشد.
پارامترها را با فرمت زیر به کرنل ارسال می‌کنیم.
name=value1 , value2, value3
چند پارامتر کرنل که بیشتر استفاده می‌شود.
quiet: لاگ سیستم را غیرفعال می‌کند.
nfsroot: آدرس فایل سیستم NFS که به عنوان روت استفاده می‌شود.
nfsaddrs: آدرس فایل سیستم ان‌اف‌اس.
init : دستور نخستین (initial) که کرنل لینوکس باید اجرا کند. به عنوان مثال
init=/sbin/init
single: به init دستور می‌دهد که سیستم را به صورت تک کاربره بوت کند.
root=/dev/device: به کرنل دیوایسی (ابزاری) که به عنوان فایل سیستم روت است را اعلام می‌کند.به عنوان مثال
root=/dev/sda2
vga: حالت ویدئو را مشخص می‌کند.مثال
vga=ask یک منو برای انتخاب حالت ویدئو باز می‌شود.
ro: این پارامتر به کرنل اعلام می‌کند که سیستم فایل روت را به صورت فقط خواندنی مونت کند.
rw: به کرنل اعلام می‌کند که فایل سیستم روت را به صورت خواندنی نوشتنی بوت کند.
panic: به صورت پیش فرض کرنل بعد از یک «کرنل پنیک» ری‌بوت نمی‌شود. اما با تنظیم این پارامتر می‌توان به کرنل دستور داد که بعد از «کرنل پنیک» بعد از مدت زمان مشخص شده ری‌بوت شود. مثال
panix=10
maxcpus: همانطور که از نام پارامتر مشخص است این پارامتر حداکثر تعداد پروسسوری که کرنل استفاده خواهد کرد را مشخص می‌کن. از این پارامتر می‌توان برای بررسی و تست سیستم عامل و نرم‌افزارها در سخت‌افزارها با سرعت متفاوت استفاده کرد. مثال
maxcpus=2
debug: دیباگ کرنل لینوکس را فعال می‌کند.
selinux: در زمان بوت selinux را فعال یا غیر فعال می‌کند.
raid=/dev/mdN: آرایه RAID در کرنل را مقدار دهی می‌کند. مثال
raid=noautodetect
mem: مقدار حافظه قابل استفاده حافظه برای کرنل را مشخص می‌کند. مثال
mem=2048M
initrd: مسیر initrd را مشخص می‌کند و کرنل این initrd و یا رم‌دیسک نخستین را لود می‌کند.با استفاده از initrd می‌توان ماژول‌ها و درایورهای مورد نیاز را لود کرد. مثال
initrd /initrd.img
noprobe: برای عیر فعال کردن هارد‌دیسک‌های hdb استفاده می‌شود. مثال
hdX =noprobe
