این متن ترجمه بخش Mission از سایت Web Standards Project است.
کنسرسیوم جهانی وب (W3C)، همراه سایر گروه‌ها و بدنه‌های استاندارد، فناوری‌هایی برای ایجاد و تفسیر محتوای تحت وب پایه‌گذاری کرده است. این فناوری‌ها، که ما آنها را «استانداردهای وب» می‌خوانیم، با دقت طراحی شده‌اند تا بزرگترین فایده را به بیشترین تعداد کاربران وب برسانند در حالی‌که زیست‌پذیری هر سند منتشر شده در وب را در طولانی مدت تضمین میکنند. لطفا برای جزییات ستون کناری را ببینید.
طراحی و ساخت با این استانداردها تولید را ساده‌تر کرده و هزینه آن را کاهش میدهد، در حالی‌که سایتهایی تحویل میدهد که برای افراد بیشتری قابل دسترسی است و انواع بیشتری از دستگاه‌های اینترنتی را پشتیبانی میکند. سایتهایی که در این مسیر توسعه یافته باشند کماکان کارایی خود را به درستی ادامه میدهند در حالی‌که مرورگرهای رومیزی تکامل می‌یابند و تجهیزات اینترنتی جدید به بازار می‌آیند.
بسیار سر راست و معقول به نظر میرسد، پس مشکل کجاست؟ چرا یک پروژه استانداردهای وب وجود دارد؟
مشکل
اگرچه عمده سازندگان مرورگرها از زمان تشکیل W3C در ایجاد استانداردهای وب نقش داشتند، برای سال‌های بسیار تطابق با استانداردها رعایت نشد. با انتشار مرورگرهایی که در پشتیبانی یکسان از استانداردها ناموفق بودند، تولیدکنندگان بدون آن‌که نیاز باشد، وب را تکه تکه کردند، که به طراحان، توسعه‌دهندگان، کاربران و حرفه‌های مشابه آسیب وارد کردند.
فقدان پشتیبانی یکسان برای استانداردهای کلیدی W3C مصرف‌کنندگان را ناامید رها کرد: وقتی‌که از مرورگر «نادرست» استفاده می‌کردند، بسیاری نمی‌توانستند محتوا را مشاهده کنند یا تراکنش‌های مورد نظرشان را انجام دهند. در میان آنها بیشترین آسیب‌دیدگانِ مکرر افراد ناتوان یا با نیازهای خاص بودند.
سرگردانی‌ها و هزینه‌ها
در همان ایام، فقدان پشتیبانی یکسان استانداردهای کلیدی W3C طراحان، توسعه‌دهندگان و مالکان سایت‌ها را در یک سردرگمی وحشتناک رها کرد: آیا می‌توانستند از عهده‌ی پیاده‌کردن چندین نسخه از هر صفحه وب برآیند به این منظور که مرورگرهای ناسازگار را همساز کنند؟ اگر نه، از کدام مرورگر باید غافل شوند، و چند میلیون بازدیدکننده بالقوه را می‌خواهند پس بزنند؟ در هر دو راه، هزینه بیش از حد زیاد بود، هنوز هم هست.
بازار از هم گسیخته مرورگرها حداقل ۲۵٪ به هزینه توسعه همه سایت‌ها افزود. بخاطر نبود بودجه، بسیاری از توسعه‌دهندگان سایتهایی ارایه دادند که مانع مشتری‌های بالقوه می‌شدند. بسیاری از توسعه‌دهندگانی که استانداردها را می‌شناختند هیچ امتیازی در توسعه سایتهایی برای مرورگرهایی که آنها را پشتیبانی نمی‌کرند ندیدند. دیگران استانداردها را اندک می‌شناختند یا اصلا نمی‌شناختند—و بسیاری هنوز نمی‌شناسند، شامل آنهایی در بنگاه‌های چند میلیون دلاری که به نظر میرسد ASP، جاوا، Flash MX و .Net را فهمیده‌اند، هنوز تقریبا هیچ چیزی از نشانه‌گذاری ساختاری و معنایی، شیوه نامه‌ها و اهمیت جداسازی ساختار از نمایش نمی‌فهمند.
بعضی طراحان، که با ناسازگاری مرورگر به مانع خورده بودند، عمدا همه به جز قدیمی‌ترین و فراگیرترین فناوری‌های وب را از سایت‌هایشان کنار گذاشتند. چنین سایتهایی اغلب در کارایی در همه‌ی مرورگرهای رومیزی موفق بودند، اما به قیمت کاربری و جاذبه‌ی مصرفی محدود.
دیگران بر ویرایشگرهای بصری و ابزار انتشار تکیه کردند تا چندین لایه از کد و نشانه‌گذاری که برای خصوصیات مرورگرهای محبوب گوناگون بهینه‌شده بودند تولید کنند. این پول را به همان نسبت پهنای‌باند به هدر داد، و اغلب سایتهایی تولید شد که در نسل بعدی مرورگرها از کار باز ایستاد (و هرگز اصلا در مرورگرهای جایگزین یا تجهیزات، از صفحه‌خوانها گرفته تا Lynx تا دستگاه‌های جیبی تا مروگرهای کمتر محبوب مانند Opera کار نکردند). وب مملو از زباله شده با جنازه‌ی سایتهایی که زمانی جذاب بودند و نمی‌توانند در تجهیزات یا مرورگرهای معاصر کارایی داشته باشند، چنان سایتهایی هنوز هر روزه در حال ایجاد هستند که موضوع را وخیم‌تر میکند.
بعضی طراحان چنان ناامید شدند که کاملا به استانداردهای وب پشت کردند، و شروع کردند به توسعه فقط در محیط‌های اختصاصی. اگرچه غنی در خلاقیت بالقوه، این قبیل فناوری‌ها از نبود دسترس‌پذیری پهناور رنج می‌برند، و در فراهم کردن نیازهای عمومی مانند علامت‌گذاری، چاپ، نسخه‌برداری و سایر کارهایی که کاربران وب باید در سایت‌های اطلاعاتی و تراکنشی انجام دهند ناموفق هستند.
زایش ضرورت
در پاسخ به این مشکلات، پروژه استانداردهای وب (WaSP) در سال ۱۹۹۸ با هدف ترویج هسته استانداردهای وب و تشویق سازندگان مرورگر به ترویج استانداردها تشکیل شد، به موجب آن تضمین دسترسی ساده و میسر برای همه.
اگرچه پیام ما در ابتدا با مقاوت روبرو شد (بخصوص از سوی بخشهای بازاریابی و روابط عمومی شرکت‌های مرورگر)، سرانجام ما غالب شدیم – در بخشی، چون مهندس‌ها در بسیاری از شرکت‌های مرورگر با ما موافق بودند و WaSP را به عنوان یک متحد در درگیری داخلی خود با مدیریت دیدند.
با شروع در سال ۲۰۰۰، یک مرورگر برجسته پس از دیگری به وعده‌های بسیاری از استانداردهایی که ما ترویج می‌کردیم (بعضی وقتها با فریاد) رسیدند. مرورگرهای پیشتاز در بازار فعلی، همراه چندین تن از رقبایشان، پشتیبانی بسیار خوبی برای HTML 4، XHTML 1.0 سازگار، CSS سطح 1، ECMAscript (نسخه استاندارد JavaScript) و DOM ارایه میکنند – یا در راه رسیدن به چنین تطبیقی هستند.
با سپاس از این مرورگرها، طراحان و توسعه‌دهندگان سرانجام آزادند که با XHTML و CSS کار کنند، و در اغلب موارد می‌توانند ساختار را از نمایش برای حداکثر قابلیت انتقال و دسترس‌پذیری جدا کنند. با مواظبت، طراحان و توسعه‌دهندگان همچنین قادر هستند از استاندارد W3C، سطح 1 DOM استفاده کنند تا رفتاری سطح بالا و پیچیده به سایت‌هایشان اضافه کنند.
پس مشکل کجاست و چرا هنوز یک پروژه استانداردهای وب وجود دارد؟
مبارزات پیش‌ِرو
اگرچه مرورگرهای امروز استانداردها را پشتیبانی میکنند، ده‌ها از صدها طراح و توسعه‌دهنده به استفاده از روش‌های منسوخ ادامه میدهند که ساختار را به ظاهر گره می‌زند، در برخی موارد کاملا از ساختار معنایی دور شده و از XHTML/HTML به عنوان یک ابزار طراحی استفاده نادرست میکنند. حرفه‌ای‌هایی با هزینه‌های بالا به ایجاد سایتهایی ادامه میدهند: نامعتبر و غیر قابل دسترسیِ پرشده از نشانه‌گذاری بی‌معنا از نظر ساختاری، نقشه‌های تصویر بزرگ، جداول تودرتوی بیش از اندازه، و اسکریپت‌های کشف منسوخی که مشکلات فراوان کاربری که در اصل بنا بود رفع کنند ایجاد میکنند.
بسیاری از کتاب‌های توسعه وب هنوز روش‌های منسوخ تعلیم میدهند، و بسیاری از شاغلان افتخار میکنند به تحویل سایتهایی که در مرورگرهای منطبق و غیر منطبق یکسان دیده شده و کار میکنند، به قیمت دسترس‌پذیری، زیست‌پذیری دراز مدت، سازگاری بعدی و نبود پشتیبانی برای تجهیزات جایگزین. دیگران کدهای اختصاصی توسعه میدهند که فقط در مشتی از مرورگرهای محبوب کار میکنند.
بنابراین یکی از اهداف اصلی WaSP فراهم آوردن منابع آموزشی است که می‌تواند به همتایانمان برای یادگیری روش‌های سازگار با استانداردها کمک کند که این در راستای منافع خودشان، مشتری‌هایشان و کاربران سایتشان است.
بسیاری از حرفه‌ای‌ها کارشان را با مفهوم محیط‌های ویرایش بصری که در بحبوحه‌ی جنگهای مرورگرها توسعه یافته اجرا میکنند. همانطور که در بالا اشاره شد، چنان ابزارهایی به طور پیش‌فرض سایتهایی نامعتبر و غیر معنایی ایجاد میکنند که برای حالت تناقضی مرورگرها بهینه شده و نه حالت استاندارد. در سال ۲۰۰۲، دو ویرایشگر بصری پیشتاز به طور زیادی پشتیبانی‌شان از استانداردهای وب و دسترس‌پذیری را بهبود بخشیدند (یکی از آنها با کمک پروژه استانداردهای وب بود). اما برای استفاده از این پیشرفت‌ها، حرفه‌ای‌ها باید مبانی و مزایای طراحی و ساخت با استانداردهای وب را بیاموزند. این مجددا به نیاز برای آموزش توسعه‌دهنده اشاره میکند.
مشتری‌ها و مدیران سایت‌ها نیز این اطلاعات را لازم دارند اگر در پی ایجاد سایتهایی هستند که در مرورگرهای امروز و تجهیزات قابل دسترسی است و در حالی که مرورگرها و تجهیزات رشد میکنند زنده می‌مانند. این امید WaSP است که، به محض اینکه از منافعی که استانداردها فراهم میکنند آگاهی یابند، مالکان سایت‌ها از دیدن سایت‌هایشان به عنوان گونه‌ای از تبلیغات چاپی که باید در همه‌ی محیط‌ها یکسان دیده شود باز ایستند. و به جای آن بر روی تحویل محتوای مناسب و کارایی در زمینه نمایش تمرکز کنند که ممکن است بر اساس نیازها و قابلیت‌های مرورگرهای مختلف اندکی متفاوت باشد.
