Aaron Williamson، از Law Center نرمافزار آزاد، بعد از بررسی ۱٫۷ میلیون پروژه در گیتهاب به این نتیجه رسید که افراد جوان هیچ اهمیتی به متنباز بودن و یا آزاد بودن نرمافزارها نمیدهند و فقط ۱۵ درصد آن پروژهها به صورت مشخص، اجازهنامهٔ آن را ذکر کرده بودند که بیشتر آنها از اجازهنامههای آزاد سهلگیرانه مانند بیاسدی، امآیتی و یا آپاچی (در مقابل جیپیال) استفاده کرده بودند.
منبع اصلی خبرامیررضا قادری <جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲ - ۰۱:۴۲>
اصولا برنامهنویسایی که کدهای آزاد و متنباز رو توسعه میدن برای برنامههای مستقل ونهایی از GPL استفاده میکنن و برای بستههای کد یا همون کتابخونه ها از مجوزهای BSD یا MIT استفاده میکنن. همونطور که این بررسی هم نشون داده خیلی کم پیش میاد که برای کتابخونهها از LGPL استفاده بشه. و چون توی گیتهاب میزان پروژه هایی که به صورت کتابخونه هستن خیلی بیشتر از برنامههای مستقله، همچین آماری منطقی به نظر میرسه.
امیررضا قادری <جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲ - ۱۱:۲۸>
فارسی رو نمیدونم اما توضیح انگلیسی رو باید بگم چیزی ساده تر از متن اصلی شون نیست. مخصوصا این چهارتا مجوز که خیلی ساده هستن. قیافشون ترسناکه ولی بعد ۱۰ ثانیه که خوب به متن دقت میکنی میبنی هیچی ندارن که فهمش سخت باشه. در حقیقت این چهارتا تنها مجوزهایی هستن که من متنشون رو کامل خوندم :))
Milad Khajavi <جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲ - ۰۸:۱۷>
جایی هست که تمامی این اجازهنامه ها رو به زبون ساده توضیح داده باشه؟ (انگلیسی/فارسی)
شایان ذکر است اصلاً حوصله خوندن خودِ متنِ اصلی اجازهنامهها رو ندارم مخصوصاً اینکه درکشون خیلی راحت نیست. :دی
Ramin Najjarbashi <جمعه ۳۰ فروردین ۱۳۹۲ - ۲۲:۱۰>
اگر بری توی سایت foss.ir فکر میکنم یک کتاب باشه که تمام اجازه نامه ها .رو بابررسی و مقایسه داشته باشه. پیدا نکردی بهم یک ایمیل بزن برات بفرستم
