در شبکه های کوچک (شاید بتوان گفت کمتر از 10 سیستم) تبدیل آدرس ها توسط تنظیم فایل etc/hosts/ انجام می شود. اما در شبکه های بزرگ یا اینترنت استفاده از این فایل غیر ممکن یا مدیریت را بسیار مشکل می کند. راهکار استفاده از dns است که ماشینی را بعنوان سرویس دهنده برای پاسخ به در خواست های دیگر ماشین ها در تبدیل نام یه ادرس معادل و بلعکس است. به غیر از تنظیم dns بعنوان سرور باید کلاینت را نیز تنظیم کنیم به این صورت که آدرس های dns را به آن معرفی کنیم. وقتی سرویس اینترنت مانند ADSL را از ISP خریداری می کنید به غیر از اینکه آدرس Public را به شما می دهد تمامی در خواست های شما به dns server خود ISP فراهم کرده فرستاده شده و از طریق آن بسته های ip شما به شبکه اینترنت می روند.اما وقتی dns server را در شبکه محلی خود تنظیم می کنید لازم است آدرس(های) آن(ها) را نیز به کلاینت ها معرفی کنید تا کلاینت ها در خواست ها را به آن آدرس بفرستند. این آدرس ها را می توان به صورت کلی در غالب فایل etc/resolv.conf/ یا به ازای هر اینترفیس شبکه مانند کارت های اترنت تنظیم نمود.

فایل etc/resolv.conf/ فایلی است که Name Server ها برای اینکه کلاینت بتواند از طریق آنها پرس و جو هایی برای تبدیل نام به آدرس معادلش را انجام دهد در سیستم عامل های یونیکسی و لینوکسی استفاده می شود. برای معرفی هر آدرس، هر آدرس را به فرمت زیر در هر خط قرار می دهیم.

vi /etc/resolv.conf

nameserver IP_ADDR

بطور مثال :

nameserver 208.67.222.222

nameserver 208.67.220.220

اولویت آدرس ها از بالا به پایین است. در دو آدرس بالا اول آدرس 208.67.222.222 و سپس آدرس 208.67.220.220 برای تبدیل آدرسی مانند www.falearn.ir استفاده می شوند. دو آدرس بالا از نوع آدرس های Public یا آدرس های Valid هستند. اینگونه آدرس ها در شبکه اینترنت استفاده می شوند و سوای آدرس های خصوصی مانند 192.168.1.1 هستند که در یک شبکه محلی LAN استفاده می شوند و آنها را باید از ISP ها خرید. فرض کنید دو dns server در شبکه محلی خود به آدرس های 192.168.1.1 و 192.168.1.2 دارید که معرفی آنها در فایل etc/resolv.conf/ با حالت بالا هیچ تفاوتی ندارد.

nameserver 192.168.1.1

nameserver 192.168.1.2

همچنین می توان از پارامتر های DNS1 و DNS2 در فایل های پیکربندی اینترفیس های شبکه برای معرفی آدرس ها نیز برای هر کارت شبکه استفاده کنید. ابتدا باید اینترفیسی مانند کارت اترنت را با دستور vi باز کنید و سپس هر یک از پارامتر ها را درون آن وارد کنید. اولویت آدرس پارامتر DNS1 بالاتر از آدرس پارامتر DNS2 است.

DNS1=IP_ADDR

DNS2=IP_ADDR

همچنین در توزیع های مبتنی بر Redhat با استفاده از دستور system-config-network هر دو حالت بالا را تنظیم کنید. اگر این برنامه در سیستم شما نصب نیست آنرا با استفاده از دستور زیر نصب کنید.

yum install system-config-network

سپس دستور زیر را اجرا کنید تا شکل زیر نشان داده شود.

system-config-network

برای پیکربندی فایل etc/resolv.conf/ باید روی DNS Configuration کلیک کنید تا وارد صفحه ای مانند شکل زیر شوید و اطلاعات را با توجه به آدرس های خود پر کنید و روی OK کلیک کنید.

وقتی در شکل بالا روی OK کلیک می کنید به صفحه شکل اول برمی گردید و برای ذخیره تغییرات روی Save&Quit کلیک کنید. حال اگر با دستور زیر فایل را مشاهده کنید تغییرات و آدرس ها را در فایل خواهید دید.

cat /etc/resolv.conf

برای تنظیم آدرس های dns به ازای هر اینترفیس شبکه مانند کارت های اترنت از گزینه Device Cinfiguration استفاده کنید تا وارد محیط شکل زیر شوید.

در شکل بالا لسیتی از اینترفیس های درون دایرکتوری etc/sysconfig/network-scripts/ نشان داده می شود که با کلیک روی هر کدام وارد شکلی مانند زیر می شوید. همچنین می توانید اینترفیس جدیدی را نیز تعریف کنید.

روی OK کلیک کنید تا وارد صفحه شکل 3 شوید و سپس روی Save کلیک کنید تا وارد صفحه شکل 1 شده و در نهایت روی Save&Quit کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شوند. با دستور زیر می توانید محتوای فایل اینترفیس را که در مثال بالا eth0 بود مشاهده کنید که دو پارامتر DNS1 و DNS2 به فایل اضافه شده اند.

cat /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0

DEVICE=eth0
HWADDR=00:0c:29:43:8f:86
NM_CONTROLLED=yes
ONBOOT=no
BOOTPROTO=dhcp
DNS2=192.168.1.2
TYPE=Ethernet
DNS1=192.168.1.1
USERCTL=no
PEERDNS=yes
IPV6INIT=no