قیمت اطلاعات موجود بر روی کامپیوتر شما چقدر است؟ امنیت آن‌ها چقدر برایتان اهمیت دارد؟ اشتراک آن‌ها چطور؟ دسترسی به آن‌ها و …
مسلما برای افراد مختلف پاسخ به این سوالات بسیار متفاوت می‌باشد و هر یک بنا به زمینه کاری و میزان استفاده‌ای که از کامپیوتر خود دارند به آن‌ها پاسخ می‌دهند. پویا رحمانی در مقاله‌ای چندین دلیل ذکر می‌کند:
۱- از بین رفتن مرزها و محدوده‌ها
۲- امنیت اطلاعات
۳- اشتراک‌گذاری
۴- همگام‌سازی تنظیمات سیستم‌عامل و نرم‌افزارها
Ramin Najjarbashi <یک‌شنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۲ - ۲۱:۴۳>
من ترجیح میدم اطلاعاتم رو روی یک هارد دیسک قابل انفجار به خودم وصل کنم ولی دست هر کسی ندم!
درسته که در دسترس بودن داده ها به نوعی قسمتی از امنیت به حساب میاد ولی این باعث نمیشه که بگیم سیستم های کلود امن هستن.
احتمال این که یک هکر وارد سیستم من بشه و اطلاعات من رو جستجو کنه چقدره؟
احتمال این که به 50٪ داده های حیاتی من دست پیدا کنه چی؟
حالا من بیام تمام اطلاعات حیاتی خودم رو بدم به شرکت هایی که تقزیبا الان همه معتقیدیم که در اطلاعات ما تجسس می کنن یا اونها را می فروشن یا هر چیز دیگه ای، یعنی من 100٪ داده های حیاتی خودم رو در اختیار شرکتی قرار می دم که هیچ ایده ای نسبت به کاربرد دیتا هام در اون شرکت ندارم.
نمونه ی بزرگ این دزد ها خودِ گوگلِ عزیز!
در ثانی با چه معیاری احتمالِ هک شدنِ این غول هایِ فیلان در دره‌یِ سلیکون کمتره؟ اتفاقا اینا هدف هایِ اصلی هکر ها هستن، مگر تویتر و لست پس و هزار و یک سایت و سرور دیگه هک نمیشن یا چی؟ بعد من دیتایی رو که حداکثر هکر به چند درصدش میتونه دسترسی داشته باشه به صورت جامع و کامل بذارم در اختیار دوستانِ متخاصم؟
از طرفی مگر من همه ی داده های حیاتی رو از طریق اینترنت رد و بدل میکنم؟ وقی روی کلود باشه این اتفاق میافته و دوستانی که رویِ خط نشستن یا اون مردی که میانه نشسته حتی اگر https هم باشه، می تونه کل دیتای من رو بخونه!
پس نتیجه می گیرم کلود حداقل اون امنیتی که گفته رو نداره واقعا!
