حتما در ذهن خودتان می‌گویید، فرهنگ مسموم یا نادرست یعنی چی؟
فرنگ مسموم یا در حال پس‌رفت یا منحرف به فرهنگی می‌گن که بوسیله‌ی عده‌ای خاص در حال شکل گرفتن یا جهت دادن هست. فرهنگی که به جای جامعه و استفاده از توان کل جامعه، بوسیله‌ی عده‌ی معدودی از جامعه شکل می‌گیره. باید تاکید کنیم که لغت جامعه به معنی جامعه‌ی مردم جهان است و این مسئله مشکلی بزرگ در کل جهان است. شاید وقتی مکانیسم عمل‌شده در دنیا رو بررسی کنیم، دید بهتری نسبت به این موضوع پیدا کنیم. برای رسیدن به این هدف ما با یک مثال از جامعه‌ی دانش آزاد (که مسلما الان وجود نداره ولی باید وجود می‌داشت) و یک مثال از دنیای امروز که ما اون رو به دلایل خودمون انحصاری نام‌گذاری می‌کنیم، توضیح می‌دیم:
«فرض می‌کنیم می‌خواهیم آلبوم موسیقی در این دو جامعه ارزه کنیم و سپس این دو جامعه را از دید فرهنگی با هم مقایسه می‌کنیم.
دو جامعه وجود دارند مانند A و B. جامعه A با سیستم انحصاری قوانین حمایت فکری (کپی‌رایت و پتنت) اداره می‌شود. جامعه B با سیستم دانش آزاد اداره می‌شود.
در دید اول در جامعه‌ی امروز برای تهیه و پخش یک آلبوم موسیقی به هزینه‌های گوناگونی احتیاج است مانند : هزینه‌ی تحصیل یک فرد برای هنرمند شدن – هزینه‌ی امرار معاش هنرمند در طول مدت ساخت اثر (هنرمندان زیادی در تولید یک آلبوم موسیقی مشارکت دارند اما ما آن‌ها را به اختصار هنرمند می‌نامیم) – هزینه‌ی امکانات تولید از قبیل استودیو و تجهیزات حرفه‌ای – هزینه‌ی تبلیغات – هزینه‌ی پخش – هزینه‌ی جلوگیری از کپی غیرمجاز و از همه مهم‌تر هزینه‌ی اجازه‌ی فعالیت و کسب درآمد در حیطه‌ی موسیقی یا به صورت شفاف پرداخت حق صاحبان لابی‌های موسیقی.
برای اینکه هنرمند بتواند هزینه‌های تولید اثر خود را تامین کند نیازمند کمک مالی است پس به سراغ تهیه‌کنندگان یا درست‌تر بگوییم ناشران می‌رود. ناشران اغلب یا از لابی‌های موسیقی هستند یا روابط و قراردادهای پیچیده‌ای با این لابی‌ها دارند. ناشران در قبال فراهم کردن شرایط تولید اثر هنرمند، حقوقی را از او مطالبه می‌کنند. ناشران یا لابی‌ها آن دسته از افرادی هستند که اثر هنرمند و در کل فرهنگ جامعه را جهت‌دهی می‌کنند برای روشن شدن این موضوع می‌توانید به مقاله‌ی جامعه‌ی انسان آزاد مراجعه کنید.
اما در اینجا به این نکته اشاره کنیم که در جامعه‌ی دانش آزاد در حالت عادی بسیاری از هزینه‌ها کسر خواهد شد و در بدترین حالت بجای ناشران و لابی‌های قدرت، این جامعه است که شرایط تولید اثر را فراهم می‌کند و به آن جهت می‌دهد، همان‌طور که گفتیم برای درک بهتر به مقاله‌ی جامعه‌ی انسان آزاد مراجعه کنید»
این گروه‌های جهت‌دهنده دو هدف کلی دارند :
۱– کسب سود‌های کلان از جامعه و هنرمند
۲– تغییر خواست فرهنگی مردم. به چه سمت؟ در اینجا ما به آن نمی‌پردازیم.
منبع :fsug
