چند روزی هست که Kubuntu 11.04 منتشر شده و طبق بررسی‌هایی که روی اون انجام دادم می تونم بدون شک بگم پایدار ترین و بهترین نسخه از کوبونتو هست.

بررسی اولیه:

وقتی کوبونتو شروع به بالا آمدن می کنه، از روشن شدن سیستم تا ظاهر شدن صفحه‌ی لاگین کمتر از ۱۰ ثانیه طول میکشه.

اولین بار که وارد صفحه‌ی لاگین شدم اولین چیزی که توجه‌م رو جلب کرد میزکار KDE 4.6.2 بود.

این میزکار آخرین نسخه‌ی نگارشی از میزکار KDE هست که یک سری بهبود‌ها در اون انجام شده که در ادامه‌ی مطلب به آنها نیز اشاره خواهم کرد.

تنظیمات:

یک قابلیت جالب در اوبونتو و خانواده‌ش که کوبونتو هم جزئی از اونها محسوب میشه نصب خودکار کارت گرافیک شما هست. حالا چه ATI و چه Nvidia تفاوتی نمی‌کنه. البته برای اینکه در حین مراحل نصب درایور نصب بشه شما نیاز به اینترنت پرسرعت دارید تا Installer بتونه فایل های مورد نیاز رو دریافت کنه.

خوب. در این صورت شما دیگه نیازی به نصب و پیکربندی کارت گرافیک ندارید ولی اگر هم در هنگام نصب به هر دلیلی به نت دسترسی نداشتید باز هم مشکلی نیست. بعد از نصب و اجرای کوبونتو شما میتونید با استفاده از ابزار Additional Drivers اقدام به نصب درایورهای مورد نیاز سیستم‌تون (نه تنها گرافیک) بکنید. پیشنهاد میکنم در صورتی که دو گزینه برای انتخاب داشتید، و در انتخاب خود شک داشتید از گزینه‌ای که در مقابل اون عبارت Recomended نوشته شده بهره ببرید.

البته به یاد داشته باشید که بعد از نصب هر درایوری بهتره سیستم رو ریبوت کنید. البته خود کوبونتو هم به شما این توصیه رو خواهد کرد.
مورد بعدی که بهش برخورد میکنیم و از نظر بعضی افراد از مزایای خانواده اوبونتو و از نظر بعضی دیگه خیانت هست شناسایی و نصب خودکار Codec هاست . کوبونتو به شما پیشنهاد می کنه که یک سری کدک‌های صوتی و تصویری رو روی سیستمتون نصب کنید که زمان چندانی از شما نمی گیره. این مورد برای کاربرانی که تازه مهاجرت کردن و میخوان تا حد امکان وسایل راحتی‌شون فراهم باشه خیلی مفیده ولی به مزاج خیلی از پایبندان به آزادی نرم‌افزارها خوش نمیاد.

همان طور که در تصویر می‌بینید تمام کدک‌های صوتی و تصویری را روی سیستم شما نصب می‌کنه:

همان‌طور که اطلاع دارید، نرم افزار نصاب در کوبونتو به صورت پیش فرض Packagekit هست. این نرم افزار با Apt-get برای توزیع کوبونتو سفارشی شده است و برای نصب برنامه ها با پسوند DEB  به کار میره. البته این نرم افزار آزاد برای برنامه های مدیریت پکیج دیگر مثل yum و pacman و… هم قابل استفاده هست. در این نسخه از برنامه بهبودهایی انجام شده که شامل دسته بندی کردن برنامه و توضیح مختصر راجع به برنامه ها و نشان دادن پیش نمایش برنامه ها و … میشه.

شما به راحتی این امکان رو دارید که آدرس مخازن اضافه مورد نیازتون رو به Packagekit اضافه کنید. برای اینکار باید به قسمت Settings رفته و لینک مربوط به مخزن جدید را اضافه کنید.

همان طور که در تصویر می بینید برنامه‌ی Packagekit کار آپدیت کوبونتو رو هم انجام میده و شما برای به روز رسانی و یا Upgrade کردن به نسخه‌های بعدی می‌تونید از این ابزار بهره بگیرید.

این برنامه این قابلیت رو داره که بتونید از بین نسخه‌ی نرمال و LTS اوبونتو، یک گزینه را برای آپگرید انتخاب کنید.( همان طور که می دانید نسخه‌ی های LTS دارای پشتیبانی طولانی مدت میباشند).

برای اینکار باید وارد Settings شده و از قسمت Edit origins وارد سربرگ Updates شده و از قست Upgrade یکی از موارد یاد شده را انتخاب کنید .

یکی از موارد دیگه‌ای که در کوبونتو ۱۱.۰۴ به چشم می خوره نحوه‌ی جدید اشتراک گذاری فایل‌ها  و فولدرها بین ویندوز و کوبونتو  است.

برای این کار کافیه روی فولدری که می خواهید اون رو به اشتراک بذارید راست کلیک کنید و وارد Properties شده و از قسمت Share تنظیمات مربوطه رو تعیین کنید.

فقط توجه داشته باشید که برای اشتراک گذاری فایل ها باید بسته‌ی Samba روی سیستم شما نصب باشه. اگر نصب نبود هم وقتی وارد این سربرگ بشین از شما درخواست میشه که این بسته رو نصب کنید . این بسته به شما امکان اشتراک اسناد و فولدر‌ها بین ویندوز و دیگر توزیع های گنو/لینوکس رو میده .

زمانی که وارد سربرگ Share بشید می تونید نوع مجوز رو برای دیگر کاربرها تعریف کنید که اختیار کامل داشته باشند یا فقط امکان مشاهده ی فایل تعیین شده رو داشته باشند.

در کل اشتراک گذاری در کوبونتو به ساده ترین حالت تا به امروز رسیده و کار رو بسیار راحت میکنه. این رو هم میشه بعنوان یکی از نقاط قوت کوبونتو در نظر گرفت.

نکته قابل ذکر دیگه در این قسمت رفع شدن باگ system-config-printer-kde در استفاده از Samba هست.

نرم افزارهای اینترنتی :

مرورگر پیش فرض در کوبونتو rekonq هست ولی اگر نخواستید از این مرورگر استفاده کنید، میتونید به سادگی با چند کلیک آخرین ورژن فایرفاکس یعنی نسخه‌ی ۴ رو بر روی سیستم خودتون نصب کنید و ازش استفاده کنید.

برای نصب فایرفاکس ۴ کافیه که شما بعد از کلیک روی منوی Kickoff به قسمت Internet برید و روی آیکن فایرفاکس کلیک کنید. بعد از انجام این مراحل یک صفحه‌ی نصب برای شما باز میشه. روی دکمه Install کلیک کنید تا آخرین ورژن از فایرفاکس رو دریافت کنید.

یکی از نرم افزارهایی که استفاده‌ی نسبتا زیادی داره و کسانی که زیاد با تورنت سروکار دارند معمولا ازش استفاده میکنن، Kbittorrent هستش که نسبت به نسخه های قبلی کارایی بهتری داره و به کاربر توانایی مانور بیشتری رو میده. مثلا کم و زیاد کردن میزان آپلود که روی دانلود و سرعت آن تاثیر به سزایی داره و یا ست کردن پروکسی روی برنامه برای دانلود برنامه هایی که برای ما از دسترس خارج شدند.

دانلود منیجری که به صورت پیش فرض روی کوبونتو نصب است Kget هست که شناخته شده ترین برنامه برای دانلود در میزکار KDE هست این برنامه در حقیقت یک Frontend برای wget هست. البته خاصیت Session زدن رو نداره ولی از لحاظ قابلیت resume لینک‌ها در دانلود و سرعت دانلود نسبتا مناسبه.

نرم افزار های صوتی و تصویری:

بهترین و معروف ترین برنامه برای پخش فایل های صوتی در محیط KDE همون Amarok هست. اگر مایلید برنامه مالتی مدیای دیگه ای انتخاب کنید پیشنهاد میکنم این مطلب رو بخونید. کوبونتو از نسخه ی ۲.۴.۰ نرم افزار آماروک استفاده می کنه که قابلیت ها و پیشرفت های خیلی خوبی داشته. در این برنامه به راحتی میتونید فایل های صوتی خودتون رو دسته بندی کنید و یا از پاکدست اون استفاده کنید و….

برای پخش فیلم شما میتونید از برنامه ی Dragon Player استفاده کنید. این برنامه از موتور Gstreamer استفاده می کنه و این در حالیه که قبلا از Xine استفاده می کرد.

نرم افزارهای اداری:

در مورد نرم افزارهای اداری باید گفت که کوبونتو هم از دیگر توزیع های گنو / لینوکسی عقب نمانده و به جایOpenOffice از Libreoffice نسخه ی ۳ استفاده می کنه. نسخه ی نهایی اون ۳٫۳٫۳ هست که از پایداری قابل قبولی برخورداره.این مجموعه شامل برنامه های پرزنتشن و اکسل و ورد و … هست و میتونه تقریبا همه نیازهای دفتری شما رو تامین کنه.

علاوه بر این، کوبونتو برای مدیریت ایمیل ها از Kmail استفاده می کنه که برنامه مدیریت ایمیل پیشفرض KDE هست. البته یک نقطه ضعف برایKmail وجود داره و اون اینکه هیچ پلاگینی برای Exchange وجود نداره و شما نمیتونید با Exchange سینکش کنید.

البته با دیگر سرویس‌های میل مشکلی نداره و شما به راحتی متونید در قسمت تنظیمات اون جیمیل و یاهو و غیره را ست کنید.

در آخر:

یکی از بهترین و کاربردی ترین برنامه های کوبونتو برنامه ی Startup Disk هست که شما می تونید توزیع کوبونتو رو با استفاده از اون روی یک حافظه ی فلش نصب کنید. البته من با این برنامه اوبونتو و فدورا رو هم تونستم روی حافظه‌ی فلش نصب کنم و فکر می‌کنم دیگر توزیع های لینوکسی رو هم میشه با این برنامه روی حافظه فلش نصب کرد.

برای استفاده از این برنامه کافیه شما فایل ISO توزیع کوبونتو رو انتخاب کنید. بعد از اینکه حافظه‌ی فلش را به سیستم خود وصل کردید با زدن دکمه Erase Disk میتونید کل حافظه را با فرمت fat32 فرمت کنید (و تمام اطلاعات فلش رو پاک کنید). البته میتونید این کار رو انجام ندید، ولی توصیه من اینه که حتما انجامش بدید تا بعدا دچار مشکل نشید. سپس می‌تونید با استفاده گزینه‌ی Make Startup Dist شروع به نصب اوبونتو روی حافظه‌ی فلشتون کنید.

نتیجه گیری:

در آخر باید یه بار دیگه ذکر کنم که کوبونتو در این نسخه نسبت به قبل بسیار پایدار شده و من در حین کار و استفاده از ابزارهای مختلف اون دچار هیچ مشکل و یا کرشی نشدم. به نظر میرسه کنونیکال بالاخره بعد از چندین و چند بار انداختن خودش از چشم کاربران به خودش اومده و سعی در جلب نظر کاربران KDE کار داره. همیشه کاربران (مخصوصا تازه کارها) دوست دارند گستردگی و پشتیبانی قدرتمند خانواده‌ی اوبوتو رو داشته باشند ولی مشکلات ریز و درشت کوبونتو تا به امروز این امکان رو به اونها نمیداد که با خیال راحت از اون استفاده کنند.

من همینجا به شما میگم که کوبونتو ارزش یک فرصت دیگه رو داره و من اصلا از امتحان کردنش پشیمون نیستم. بلکه بسیار به آینده خانواده اوبونتو در میز کار KDE امیدوار شدم.

شما هم میتونید نظر و یا تجربه خودتون رو در مورد کوبونتو ۱۱٫۰۴ با ما و بقیه خواننده ها از طریق دیدگاه ها در میون بزارید.

موفق و پیروز باشید!