سلام!

در این اشفته بازار کامپیوتر و لپتاپ و پاکت پی سی، طبق نیازی که داشتم یه پاکت پی سی خریدم. البته مثل همیشه با تحقیقات فراوان. ازاین میان HTC HD2 رو انتخاب کردم. این دستگاه خوبی ها و ناخوبی هایی داره. البته نسبت به بقیه ی دستگاه های هم رده ی خودش. مثلا samsung galaxy. این مدل از سامسونگ خب خیلی سرتر از hd2 هست. ولی من فقط به یه دلیل hd2 رو به اون همه برتری سامسونگ ترجیح دادم. و اون هم زیبایی طراحی hd2 بود. برای من پیش از هر چیز، شکل ظاهری دستگاه یا هر چیز دیگه مهمه. بعد امکانات و ویژگی هاش. من هیچ وقت نمیتونم تحمل کنم لوگوی زشت samsung نصف پهنای گوشیم رو بگیره. (و البته طراحی به نظر من بی ریخت بدنه ی دستگاه!) میخوام اینو بگم، که در لینوکس و سیستم عاملهای مبتنی بر لینوکس، اگر میخوان بین ملت دنیا رواج پیدا کنهُ قبل از هرچیز باید به ظاهرش برسن. شما یه ویندوز خنگ و بیار با یه مثلا پاپی لینوکس باهوش بذار کنار هم. خب یه آدم معمولی میره سمت ویندوز، هرچند خنگ باشه. البته نمیگم hd2 خنگه. فقط خواستم یه مثال بزنم.

متاسفانه سیستم عامل hd2 جناب ویندوز موبایل هستند. باز من بعداز مدت ها دوری از این سیستم عامل مجبور شدم برم دنبال برنامه های کرک شده و استغفرالله… البته سیستم آندروید هم براش هست… ولی اتفاقا یکی از دلایلی که hd2 رو انتخاب کردم همین ویندوز موبایل بود. چون به نظرم آندرویدی که تازه در اومده مثل فدورایی میمونه چندین سال پیش تازه داشت بین کاربران جا می افتاد. چه قدر اعصاب آدم خورد میشد اون موقع…؟

ویندوز موبایل ۷ هم داره میاد. میگن هرچی اندروید و آیفونه جارو میکنه میبره. البته احساسم میگه این هم مثل قدقد سر ویندوز ویستا باشه که آخرش دیدیم چی شد. هرچند فرض کنیم این اتفاق بیفته، اما از شناختی که نسبت به نرم افزار ازاد پیدا کردم، تصورم اینه که در آینده ی نه چندان دور (دو یاسه سال دیگه) آندروید یا سیستم عامل های مشابه اندروید به همه ثابت میکنن که : هیس، شما سکوت کوچولو!