در مطلب قبلی، حدود ۱۱ تا زبان رو معرفی کردم، کاربردهاشون رو گفتم و از طریق اونها به دنیا سلام کردم. زبان Perl هم یکی از اونهایی بود که توی اون مقاله بهش اشاره کرده بودم، و قطعه کدی که قرار داده بودم :
print "Hello, Worldn";
بود. علی الظاهر، از همین قطعه کد، میتونید اطلاعات خوبی در مورد پرل بدست بیارید. مثلا با دیدن ; آخر خط، یاد C میفتید، و باید بگم این یادآوری درست بوده. یکی از ویژگی های پرل که معمولا بهش اشاره میشه، سینتکس مشابه C هست. از این مطالب بگذریم، برسیم به این که چرا من پرل رو دوست دارم؟ چون پرل یک سری قلق هایی داره که در زبان های دیگه نیستند. مثلا به جای تابع به شکل مرسوم، یک سری ساب روتین داره، که ابتدای قضیه، بهش نمی گیم چند تا آرگومان دریافت کنه. مثلا ساب روتین زیر، اسم شما رو میگیره و بهتون سلام میکنه :
sub Greet{
"Hello, @_[0]";
}
print Greet("Muhammadreza");
خب این نوع تابع نویسی، خیلی با چیزی که مثلا توی روبی باهاش سر و کار داریم،متفاوته. مثلا توی روبی همین تابع به این شکل نوشته میشه :
def Greet(name)
return "Hello, #{name}"
end
puts Greet("Muhammadreza")
البته این یک مورد تا حدودی عجیب غریب هست، ولی اگر C++/C کار کرده باشید، ساختار شرطی، و سایر ساختار ها در پرل براتون بسیار آسان خواهد شد :
و این کد نشون میده که چقدر ساختار پرل به C نزدیک هست. برای مثال همین کد در C به شکل زیر نوشته میشه :
int var = 4;
if(var == 5){
puts("True");
} else {
puts("Fales");
}
و سایر موارد ساختاری که با خوندن مستندات پرل، باهاشون آشنا خواهید شد. حالا میرسیم به این که پرل کجاها استفاده میشه؟ تقریبا پرل در حال حاضر بیشترین کاربردش، برای پردازش متن هست، ولی چیزهای جالبی همچنان ازش بیرون میاد. مثل اسکریپت slowloris.pl که برای DDoS زدن ساخته شده، یا فرمورک های وب متعدد و … . و خب یکی هم مثل من صرفا برای فان ازش استفاده میکنه!
امیدوارم این پست بدردتون خورده باشه، وانگیزه ای براتون ایجاد کرده باشه که زبان های جدید رو، حتی برای فان هم که شده یاد بگیرید