بلاخره وب سایت انگلیسیم رو راه اندازی کردم. چون با Jekyll ساخته شده، یه حس گیکی بهم میده و خیلی دوسش دارم. از طرف دیگه خیلی علاقه دارم که بتونم فکرهام و تجربه‌هام رو در سطح بین المللی و با آدمهای کل دنیا در میون بذارم.
تقریبا ۳ میلیارد کاربر آنلاین تو کل جهان هست که فقط ۲۲ میلیون نفر از اونها داخل ایران هستند. یعنی اگر فقط به زبان فارسی فکر کنیم تقریبا ۱ درصد کل آدمهایی که به اینترنت دسترسی دارن رو پوشش دادیم. این هم یه حس آزادی میده که محدود به یه عده خاص نباشی.
قبلا هم تجربه سایت انگلیسی داشتم ولی خوب پیش نرفت و ولش کردم اما این‌بار خیلی جدی‌تر میگیرمش و توسعه‌ش میدم. رزومه انگلیسی رو هم اضافه میکنم. قطعا ساختن رزومه با استفاده از Jekyll و به این شکل میشه که؛ اطلاعات توی یه فایل Yaml باشه و صفحه رزومه از روی اون Generate بشه. تم وبسایت هم خیلی ساده‌ست ولی من ازش خوشم میاد و باعث میشه محتوی بیشتر خودش رو نشون بده. شاید روش کار کنم و بهترش کنم یا کلا عوضش کنم.
یه نکته مثبت دیگه‌ش اینه که چون روی Github هاست شده اگر یکی دوست داشته باشه میتونه به راحتی غلط گیری کنه و Pull Request بفرسته. شاید هیچ کس حال و حوصله و همت مشارکت برای اصلاح اشتباهات من رو نداشته باشه ولی همین که امکانش هست، بهم اعتماد به نفس بیشتری میده. از همه مهمتر چشم امیدم به خارجی‌ها خیلی خیلی بیشتر از هموطنا هستش (هر چی باشه جمعیتشون خیلی بیشتره).
این وبلاگ هم مثل قبل ادامه خواهد داشت. شاید به پست‌های اون یکی وبلاگ هم لینک بدم. به نظرم مطالب فنی توی کار ما باید انگلیسی باشه و ترکیب کلمات انگلیسی و فارسی خیلی خوب در نمیاد. به امید روزی که دنبال یه چیزی بگردید و به سایت انگلیسی من برخورد کنید 
آرزو بر جوانان عیب نیست.
پی‌نوشت: خوشبختانه از وقتی رفتم توی دنیای متن باز، مرتب با آدمهای قوی‌تر و با ارزش‌تری توی ایران آشنا شدم و قطعا هموطن‌های خیلی عالی هم دور و برمون هست ولی وقتی تعدادشون رو میشمرم به نسبت جمعیت کل آدمهایی که دور و اطرفم هستن (با اینکه خیلی اجتماعی نیستم)، خیلی کم هستن. متاسفانه!
