منبع اصلی نوشتار زیر در این لینک قرار دارد

لینوکس و پخش کننده‌های بلوتوث!

گوش دادن به موسیقی و رادیو و تقریبا هر چیز دیگه‌ای که بشه شنید یکی از اصلی ترین تفریحات منه. تقریبا 95 درصد همه چیزایی که گوش میکنم روی موبایلم ذخیره شده یا از طریق اپ‌های متنوع ارائه دهنده محتوای صوتی پخش میشه. خب که چی؟!‌ مشکل اینجاست که کیفیت صدای بلندگوی موبایل اصلا خوب نیست و حجم صدای مناسبی هم نداره.
کاری که میخوام انجام بدم اینه که به طریقی صدای گوشی رو به لپتاپ منتقل کنم تا بتونم از یک اسپیکر یا هدفون همزمان برای موبایل و لپتاپ استفاده کنم و مجبور نباشم هر کدوم رو جدا متصل کنم.
اگر با یک PC میخواستم این کار رو انجام بدم خیلی خیلی ساده بود. کارت صدا مادربردها 3 تا جک AUX داشتند که یکی برای خروجی بلندگو (همون سبزه) یکی مخصوص ورودی میکروفن(صورتی) یکی هم برای ورودی‌های غیرمیکروفن (آبی). حالا فقط کافی بود یکم سیم کشی کنم و آبی رو بزنم به گوشی و سبز رو بزنم به اسپیکر (احتمالا یه کوچولو تنظیمات نرم‌افزاری) و پایان.
ولی خب من از سیم‌کشی الکی متنفرم و علاوه براین لپتاپ من فقط یک پورت aux داره که دقیقا هم نمیدونم توش چه خبره به علاوه برای اتصال اسپیکر بهش نیاز دارم! پس باید به یک روش هیجان‌انگیر(!)‌ دیگه گوشی رو به لپتاپم متصل کنم.
اکثر توزیع‌های دسکتاپ گنو/لینوکس pulseaudio را به صورت پیشفرض نصب دارند. pulseaudio برنامه‌ایه که بین نرم‌افزار های مختلف و سخت افزارهای خروجی و ورودی صدا قرار میگیره و به شما اجازه میده کلی کار عجیب و غریب انجام بدید. مثلا صدای یک برنامه خاص رو کم کنید یا کلا قطع کنید، یا صدای اون برنامه رو بفرستید برای pulseaudioای که روی یک کامپیوتر دیگه اونور دنیا نصب شده و از اونجا بدید به خروجی صدا!