DHCP مخفف Dynamic Host Configuration Protocol و برای اختصاص آدرس های IP به صورت خودکار به کلاینت ها استفاده می شود. در دو مطلب “پیکربندی DHCP – بخش یک و دو” چگونگی و اساس پیکربندی و راه اندازی DHCP Server در لینوکس گفته شده است. اینترفیس های شبکه مانند کارت های اترنت می توانند به صورت Static آدرس IP بگیرند و یا آدرس را از یک DHCP Server دریافت کنند. در این مطلب “چگونگی تنظیم Static IP Address در توزیع های RHLE/CentOS” و همچنین “تنظیم اینترفیس های شبکه در ابونتو/دبیان” را بخوانید.برای دیدن آدرس IP اینترفیس از دستور ifconfig استفاده می کنیم که می توانید “راهنمای دستور ifconfig” و همچنین “پیدا کردن آدرس های IP در لینوکس” را نیز بخوانید.

در صورتی که بخواهیم کارت شبکه آدرس خود را از DHCP Server دریافت کنید، باید در تنظیمات کارت شبکه آن مقدار پارامتر BOOTPROTO برابر dhcp باشد. به طور مثال برای اینکه کارت شبکه erh0 در RHLE/CentOS را برای دریافت آدرس از DHCP تنظیم کنیم، باید مقدار پارامتر BOOTPROTO برابر dhcp باشد.

cat /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-eth0

…

BOOTPROTO=dhcp

…

دستور dhclient برای گرفتن آدرس جدید از DHCP Server استفاده می شود. (یعنی می توان لینوکس و کارت شبکه را با اجرای دستور فوق مجبور کرد که آدرسی جدید را از DHCP Server درخواست کند). با دستور زیر آدرس فعلی برای کلاینت Release می شود.

dhclient -r

و سپس برای گرفتن آدرس جدید از دستور زیر استفاده می کنیم.

dhclient

می توانیم دستور های فوق را به ازای یک کارت شبکه خاص استفاده کنیم. (اگر چندین کارت شبکه داشته باشیم، دستور های بالا بعث Release و گرفتن آدرس جدید برای تمامی آنها می شود)

dhclient -r INTERFACE_NAME

dhclient INTERFACE_NAME

به طور مثال برای کارت شبکه eth0

dhclient -r eth0

dhclient eth0

سوییچ v- یا verbose خروجی کاملی از روند کار اجرای دستور های بالا را نشان می دهد.

dhclient -r -v

dhcliebt -v

dhclient -v -r eth0

dhclent -v eth0