یکی از مواردی که همیشه به فیس‌بوک خرده گرفته میشه بحث پایش و داده‌کاوی (data mining) روی اطلاعات کاربراش هست. یه زمانی خط مشی حریم خصوصی فیس‌بوک این شکلی بود: «ما ممکن است از اطلاعاتی که درباره شما از منابع دیگر شامل روزنامه‌ها و منابع اینترنتی مانند وبلاگ‌ها، سرویس‌های پیام‌رسان و سایر کاربران فیس‌بوک جمع‌آوری می‌کنیم استفاده کنیم تا پروفایل شما را تکمیل کنیم.» درسته که این خط مشی بعدها آپدیت شد و الان دیگه حداقل اون تیکه «روزنامه‌ها و منابع اینترنتی مانند وبلاگ‌ها و سرویس‌های پیام‌رسان» رو نداره، اما هنوز هم بر اساس اطلاعاتی که سایر کاربران خواسته یا ناخواسته از شما منتشر می‌کنن داده‌کاوی انجام میشه. من چند روز قبل که وارد فیس‌بوک شدم دیدم بالای صفحه برام نوشته که اطلاعات پروفایل ۹۰٪ کامل هست و ازم سوال پرسیده بود که کدوم دبیرستان درس خوندم. جواب‌ها رو که نگاه کردم دیدم بعـــله، کاملا درست حدس زده و یکی از ۳ گزینه‌ای که به من نشون داده واقعا دبیرستانی هست که من توش در خوندم.
تو دیدگاه اول این خیلی هم باحاله! کلی هم آدم ممکنه ذوق‌زده بشه که فیس‌بوک چقدر باهوشه. در واقع باهوش هم هست و باید قبول کرد که الگوریتم‌های داده‌کاویش داره خوب هم جواب میده. بر اساس اطلاعات دوستانت و دبیرستان‌هایی که اونها تو پروفایلشون نوشتن و قطعا یه سری فاکتورهای دیگه به درستی حدس می‌زنه که شما به یکی از این دبیرستان‌ها می‌رفتین. شاید این مورد خیلی برای شما حساس نباشه و خوب بگید که اشکالی هم نداره اگه فیس‌بوک می‌تونه حدس بزنه من کدوم دبیرستان بودم، اما واقعیت اینه که این می‌تونه تو بعضی موارد دیگه حریم خصوصی شما رو به خطر بندازه. فیس‌بوک قبلا خبیث بودنش رو بارها و بارها ثابت کرده و به همین طریق می‌تونه حدس بزنه کجاها رفتین مهمونی، تو مقاطع مختلف زمانی با کیا بودین، به چه پروفایل‌هایی بیشتر از همه سر می‌زنین و با کیا احتمالا رابطه خصوصی‌تری دارین و خیلی موارد دیگه. به هر حال شاید بشه این رو به عنوان یه اصل کلی مطرح کرد که «واقعا لزومی نداره همه زندگی خودتون و دوستانتون رو تو فیس‌بوک لحظه به لحظه گزارش کنین»!
