اگه cpu دستگاه شما قابلیت کار کردن در فرکانس های مختلفی رو داشته باشه، میتونید از این برای کم کردن مصرف برق و باتری استفاده کنید. اگر یک لینوکس دبیانی مثل اوبونتو یا پارسیکس یا خود دبیان رو ریخته باشید، یا مثل آدم cpu شما رو میشناسه یا اینکه باید بهش بفهمونیم!

اول برای اینکه بفهمیم cpu شناخته شده یا نع، از این دستور استفاده میکنیم:

cpufreq-info

اگر اطلاعاتی بهتون داد که معلوم میشه فهمیده. و میتونید با اضافه کردن یک applet به پنل گنوم فرکانس های cpu رو تغییر بدید.

اما اگه دیدید نفهمیده، این بسته ها رو نصب کنید:

sudo apt-get install cpufrequtils sysfsutils

حالا مدل cpu خودتون رو از این طریق بدست بیارید:

cat /proc/cpuinfo | grep “model name”

خب. حالا که فهمیدیم مدل cpu چیه، طبق اون باید درایور رو در کرنل load کنیم. باید با دستور sudo modprobe درایور مورد نظر رو لود کنیم. این لیست درایور ها برای cpu های مختلف:

AMD K6 processors : powernow_k6
AMD K7 processors (Athlon, Duron, Sempron 32 bits) : powernow_k7
AMD K8 processors (Athlon 64, Turion 64, Sempron 64, Opteron 64) : powernow_k8

Pentium 4, Celeron D, Pentium D, Celeron M : p4_clockmod
Pentium M, Core Duo, Core 2 Duo : speedstep_centrino

generic driver : acpi_cpufreq اگر نمیدونید مدل شما چیه از این استفاده کنید.

پس این دستور رو میزنیم. برای من p4_clockmod هست:

sudo modprobe p4_clockmod

حالا اگه cpufreq-info بگیریم قشنگ میگه cpu ما چه فرکانسی الان داره و …

برای دائمی کردن این تنظیم، این دستور رو اجرا میکنیم تا ماژول cpu ما در کرنل قرار بگیره و موقع بوت هم لود بشه:

echo p4_clockmod | sudo tee -a /etc/modules

همین!

البته برای اینکه governor های مختلف رو برای cpu فعال کنید به این جا مراجعه کنید تا توضیحات بیشتری ببینید.