اینم یه تجربه پراکنده دیگه!

سر کار اخیرا نیاز شد که یه سیستم با قابلیت virtualization نصب کنیم. خوشبختانه همکارمون که مسئول این کار بود از من در این مورد مشورت گرفت. توی کارهای خیلی جدی شرکت معمولا از vmware ESXi استفاده میشه اما اینجا من و این دوستمون علاقه‌مند شدیم که از یه تکنولوژی دیگه استفاده کنیم. هر دومون با kvm و linux آشنایی داشتیم پس مطمئن بودیم که میتونیم در بدترین حالت با استفاده از لینوکس مشکل رو حل کنیم. پس من پیشنهاد دادم بریم سراغ smartos. یه شرکت به نام joyent از این سیستم عامل پشتیبانی میکنه که اسپانسر nodejs و چیزهای دیگه هم هست. همونطور که قبلا هم گفته بودم این سیستم عامل یه مدته «چشم من رو گرفته» دلایلش هم ایناست

1. ریشه اش به سولاریس برمیگرده که سیستم عامل بسیار خوبیه!
2. از zfs پشتیبانی میکنه که اون هم سیستم فایل محشریه!
3. از kvm به عنوان مجازی ساز سخت افزار استفاده میکنه
4. از zone های سولاریس به عنوان مجازی سازی سبک(مراجعه کنید به این و این) پشتیبانی میکنه

کاری که ما میخواستیم انجام بدیم این بود که میخواستیم علی الحساب یه ماشین مجازی pfsense توش نصب کنیم و یه کارهایی باهاش انجام بدیم در حین این کار نکات جالب و قابل توجهی برخوردیم که میخوام اینجا مستندشون کنم

نکات جالب در برخورد من با این سیستم عامل اینهاست

1. کل سیستم نیاز به نصب نداره! و فقط کافیه که روی هارد بتونه سیستم فایل zfs رو تشخیص بده. پس بروز رسانی در حد خاموش و روشن کردن سیستم هزینه داره. از اون سمت با استفاده از pxe میشه سیستم رو بوت کرد که یعنی کل هاردهای سرور جهت ذخیره سازی اطلاعات بکار میره
2. از json برای توصیف ماشین‌های مجازی و zone هاش استفاده میکنه. که این قضیه برنامه نویسی کردن برای اون رو به شدت ساده میکنه

نکات قابل توجهی که من در حین کار بهش برخوردم اینا بود

1. کارت شبکه mainboard یکم مشکل داشت و smartos هم درست ازش استفاده نمیکرد
2. مدت زمان لازم برای reboot شدن ماشین مجازی pfsense زیاد بود(حدود ۵ دقیقه)
3. نمیشد از توی pfsense سیستم رو reboot کرد
4. نصب واسط گرافیکی برای راحت‌تر کار کردن لینوکس و یونیکس نابلدها با سیستم به نظر پر دردسر میرسید!

علی الحساب همین تا باز هم بیشتر باهاش کار کنم و نتایج رو بهتون بگم!